Vandaag soort van uitgeslapen, ik was er pas om half negen uit! En dat terwijl we voor vandaag een behoorlijke trip geplanned hebben. We gaan de bergen in. Een pittige route door de Julische Alpen waarbij we onder andere Kranska Gora aan doen. De Vrsic-Sattelpas.
Nou, pittig is de rit zeker, wel heel mooi maar na 50 haarspeldbochten (ze worden netje dmv bordjes in elke bocht voor ons opgeteld) zijn we toch wel erg blij dat we die gehad hebben.
Het is wel een hele mooie route. Beboste bergen worden afgewisseld door kale en halverwege de rit erdoor heen stoppen we voor de lunch op een echt schitterende plek met prachtig uitzicht.
We genieten van herten goulash en Max kiest voor pannenkoeken met ijs, ook niet vies.
Wat ons wel opvalt, en waar wij niet echt gelukkig van worden, is dat er behoorlijk wat vlieg-verkeer, en dan bedoel ik wespen, horzels en anderszins onaangenaam insecten-gebeuren, in Slovenie rond zoemen.
Ik probeer de kinderen het goede voorbeeld te geven en zo rustig mogelijk te blijven. Wie me een beetje kent kan ongeveer inschatten hoeveel moeite me dat kost ;-)
Na de lunch vervolgen we de bochtige weg en bekijken nog een waterval en schitterend turquoise gekleurd meer.
We hadden ook het plan om Bohinj en het meer daar te bekijken maar het is inmiddels bijna drie uur en volgens Bob dr GPS moeten we nog zeker een uur en twintig minuten rijden naar ons eigen huis en naar Bohinj is het ook nog zo’n stuk (en dus niet dezelfde kant uit)
Dus we besluiten dat voor een andere dag te bewaren en dat is maar goed ook want arghhhh…de weg terug leidt, of beter gezegd, lijdt, ons weer een berg op. Kijk, wij zijn gek op bergen, vinden eigenlijk niets mooier, en hoe ruiger hoe beter. Maarrrrr, de wegen hier zijn twee-baans maar dan zo smal dat hij eigenlijk meer 1,5-baans te noemen is, dus tegemoetkomend verkeer dat en veel en veels te hard rijdt op de bochtige bergwegen en daardoor dus negen van de tien keer voor de helft op onze weghelft zit. Niet echt relaxed sturen dus voor Ronnie.
We onderbreken de ietwat zenuwslopende rit voor een ijsje en vervolgen vol goede moed de weg. Na bijna twee uur komen we gelukkig weer aan bij ons huisje waar we nu toch aan de macaroni gaan ;-)
Morgen gaan we naar Piran, het Venetie van Slovenie, zo te zien allemaal snelweg die kant op ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten