Maandag...Plitvice meren.

Op tijd aan het ontbijt, want we willen een flinke wandeling gaan maken bij de Plitvice meren.
Rond half elf zijn we dus al in het park en we besluiten de wandeling te doen die in totaal zo'n 4 tot 6 uur zal duren. In de route zijn ook een boottochtje en een ritje met de bus opgenomen dus we hopen veel van het park te kunnen bewonderen.

Het is redelijk druk in het park, maar ook weer niet zo dat we over de hoofden moeten lopen. Wel over soms moeilijk begaanbare paadjes en ook veel aangelegde vlonderpaden. Schitterend is het hier. Eigenlijk zeggen plaatjes veel meer dan woorden dus die voeg ik er maar gewoon gelijk bij ;-)
Het wordt een lange en best vermoeiende dag maar het is het zeker meer dan waard!

De laatste week

Na een vlotte rit zijn we zaterdag aangekomen bij ons laatste adres, House Tinain de buurt van de Plitvice Meren. Ook Annemiek en Freek, Rosanna, Kasper en David arriveerden vrij vlot na ons en na het inchecken zijn we nog even lekker gaan zwemmen in de rivier de Korana.
's Avonds gezellig aan de BBQ met zn allen.

Zondag redelijk op tijd met zn allen ontbijten en daarna naar Slunj. Ook daar kon er gezwommen worden in de Korana rivier. Het zag er alleen iets minder helder uit, wat de jongens er niet van weerhield om het uren vol te houden. Erna nog even Slunj in voor een hele late lunch.

Nu is het maandag en gaan we naar Plitvice Lakes. Het belooft een hele hete dag te worden, dus we vullen de waterzakken ;-)
Fotos volgen vanavond!!

Donderdag 25 juli, Beer nummer twee!...oh nee, wacht dat was vorige jaar...Boete nummer twee!

Vandaag een stranddag, iets dichter bij dan de vorige keer en deze keer wel een zandstrand, bij Omis. Daar voor gekozen omdat toen we de vorige keer naar Brela reden we door Omis reden en zagen dat het er daar ook wel erg gezellig uitzag.
We zijn er redelijk bijtijds en toch is het wel al behoorlijk druk, we vinden gelukkig nog een parkeerplekje en Ron regelt een kaartje tot half vier.
Een heerlijke zee, wel vrij koud, maar mega helder en de ligbedjes die we huren zitten ook nog eens een stuk prettiger dan die bij Brela.
Rond lunchtijd haalt Ron wat sandwiches/cheeseburgers en de rest van de dag zijn de enige activiteiten die we ontplooien van en naar de zee lopen en veel water naar binnen werken want de zon is erg zijn best aan het doen.
Als Ron bij het mannetje waar hij zijn biertjes koopt geld wilt gaan wisselen voor de parkeertijd te verlengen krijgt hij de mega goede tip om de auto iets verder weg te zetten en dan kan hij met het huidige kaartje daar gewoon zonder bijbetalen de rest van de dag staan.
Leuke tip, maar als we na het winkelen in Omis bij de auto terugkomen zit er wel mooi een boete achter de ruitenwisser.
Of het nou gewoon niet klopte of dat het oude parkeerkaartje niet meer zichtbaar was (wij vinden hem zelf namelijk nergens meer terug), we weten het niet, maar boete nummer twee is binnen, gelukkig deze keer niet zo heel hoog. Maar toch zonde van die 13 euro, dat zijn toch zeker 7 biertjes!

We zijn al met al vrij laat pas terug van het strand en eten lekker makkelijk een pizza.
Morgen alweer de laatste dag hier bij Split, zaterdag gaan we richting de Plitvice meren waar we nog tot donderdag zitten en waar we Annemiek, Freek en de kids treffen, we hebben er zin in!

Foto's: daagje in de bergen

Foto's: Ljubljana

Woensdag, 24 juli, Krka Nationaal park

Vandaag stond Krka Nationaal park op het program. Vooral Ron keek er al reikhalzend naar uit want dit beloofde een schitterend stukje natuur te worden.
We namen de kustweg en zouden op de terugweg dan de snelweg nemen.
Na een behoorlijk lange rit kwamen aan bij 1 van de mogelijke entrees van het park. DRUK, echt niet normaal, er stonden naar ons idee zeker wel duizend auto's geparkeerd en de mensen stonden in rijen voor de kassa.
Uhm, tja, wat nu te doen...eerst maar even een dubbele espresso en Ron kwam op het briljante idee om bij de info balie eens te vragen wat er nog meer voor mogelijkheden waren.
Er waren volgens de info in de boekjes die wij hebben twee watervallen en bij de kleinste zou je zelfs kunnen zwemmen, dat leek ons wel wat. Volgens de mevrouw bij de info was het indd slim om naar die kleineren te gaan eerst, want daar was het vast een stuk rustiger. Ze gaf Ron instructies over hoe er te komen dus vol goede moed gingen we op weg naar Roski Slap.
Na een wederom behoorlijke rit door eigenlijk tegenvallende natuur kwamen aan bij deze kleinere waterval, we pakten onze zwemspullen, schaften de entree tickets aan en togen diverse trappen af...en, om heel eerlijk te zijn, het viel gewoon tegen. Het water was nou niet echt uitnodigend te noemen en de waterval stelde bar weinig voor.
Dan maar eerst een pivo en overleggen wat we dan het beste konden doen. Ook hier een dame in een info hokje, die ons een veel kortere route uitstippelde, terug naar de parkeerplaats waar we vandaan kwamen.
Het voordeel was wel...de tickets die we hadden gekocht waren voor het gehele park dus we zouden niet meer in de rij hoeven te staan ;-)
Weer een kronkelige, steile weg terug, nog een verkeerde afslag ook waardoor we een nog steilere weg eerst af en toen weer op moesten (want het was alleen maar een weg naar een uitzichtpunt). Gelukkig was de weg inderdaad nu een heel stuk korter en we parkeerden wederom de auto, en konden toen gelukkig daar gelijk naar binnen en in de bus die ons al een heel stuk op weg bracht richting de grote waterval.
In ons enthousiasme om al het moois dan eindelijk te mogen aanschouwen namen we prompt de omweg, via vele vlonders en treetjes en paadjes om uiteindelijk bij de waterval aan te komen, later bleek je ook gewoon een normale weg te kunnen nemen die je er in 5 minuten naar toe leidde ;-)
Maar, hij was wel erg mooi, en het leuke van de vlonder-weg waren de vele rustige watertjes die werkelijk waar vol zaten met vissen.
Minder aantrekkelijk waren de vele Sjonnies en Anita's in speedo's en bikini's die ondanks vergevorderde leeftijd en/of overgewicht het niet nodig vonden om iets meer dan de minimale hoeveelheid badkleding aan te trekken. :D

Al met al waren we blij dat we toch nog terug zijn gegaan voor deze waterval, en ik was ook HEEL erg blij dat de berg die we met de park-bus afdaalden niet door de dinkytoy bedwongen hoefde te worden ;-)